W bitwie pod Lipskiem w 1813 roku Napoleon poniósł druzgocącą klęskę. Jednym z jego przeciwników na polu walki było Królestwo Szwecji. Ponieważ już wcześniej Szwecja utraciła Finlandię - część swojego terytorium na wschodzie - na rzecz carskiej Rosji, to teraz zapragnęła, by Norwegia stała się buforem bezpieczeństwa na granicy zachodniej. Sojusznicy obiecali więc Szwecji Norwegię jako wojenne trofeum.

Po zwycięstwie sił sprzymierzonych pod Lipskiem, nastąpiła ofensywa dyplomatyczna w Kopenhadze i atak militarny na Królestwa Danii i Norwegii, który przetoczył się przez Księstwo Holsztynu. W styczniu 1814 roku duński monarcha Fryderyk VI poddał się, zerwał przymierze z Napoleonem i poddał Norwegię swoim szwedzkim przeciwnikom. W ten sposób zakończyła się trwająca 434 lata unia Norwegii i Danii.

Porozumienie pomiędzy Danią a jej przeciwnikami zawierało postanowienia polityczne, które miały dla Norwegii zasadnicze znaczenie. W warunkach tego porozumienia stanowczo zaznaczono, że Norwegia ma ponownie zająć miejsce wśród krajów suwerennych, połączona unią personalną ze Szwecją. W proklamacji, ogłoszonej wkrótce przez szwedzkiego króla Karola XIII, stwierdzono, że Norwegia ma mieć status państwa niezawisłego, z własną niezależną konstytucją, własnym parlamentem, rządem i prawem do nakładania podatków.

Norwedzy nie od razu zaakceptowali wiadomość o wejściu w nową unię. Bratanek duńskiego króla, książę Chrystian Fryderyk, był w tym okresie namiestnikiem królewskim w Norwegii. W porozumieniu ze stryjem namiestnik torował drogę norweskiej rewolcie przeciwko przejęciu kraju przez Szwecję, równolegle pragnąc powtórnie ustanowić unię personalną Danii i Norwegii.

Działania namiestnika doprowadziły do zwołania zgromadzenia narodowego, którego zadaniem miało być ustanowienie konstytucji. Zgromadzenie zebrało się w Eidsvoll, około 70 kilometrów na północ od Oslo, gdzie 17 maja 1814 roku oficjalnie przyjęto konstytucję, wybierając Chrystiana Fryderyka na norweskiego króla. Do dziś, dzień 17 maja obchodzony jest w Norwegii jako święto narodowe.

Batalion norweskich narciarzy podczas krótkiej kampanii późnym latem 1814r.orządkowały sobie Norwegów. W sierpniu podpisano układ w Moss, na południe od Oslo, w którym Szwedzi przyjęli norweską konstytucję zaprzysiężoną w Eidsvoll z nowelizacją, która stanowiła o unii obu królestw. Król Chrystian Fryderyk abdykował w dniu 10 października 1814 i opuścił kraj. Norwegia weszła w nową unię.

Jednak państwa zwycięskie w wojnach napoleońskich niechętnie odnosiły się do jakichkolwiek zmian w ustaleniach traktatu. Szwedzi wywierali nacisk dyplomatyczny, a gdy nie odniósł on oczekiwanego skutku, wszczęli kampanię militarną, w której wyszkolone oddziały błyskawicznie podp