Królestwo Norwegii - Gospodarka i wszystko z nia związane

Norwegia jest wysoko rozwiniętym i uprzemysłowionym krajem o otwartej gospodarce zorientowanej na eksport. Często wymieniana jest jako jedno z najbogatszych państw świata i zajmuje szczytowe miejsca w rankingach pod względem stopy życiowej, średniej długości życia, ogólnego stanu zdrowia społeczeństwa i warunków mieszkaniowych.

Wiek XX był dla Norwegii okresem ciągłego i dynamicznego rozwoju gospodarczego. Od lat 70-tych przemysł naftowy skupiony na Morzu Północnym odgrywa dominującą rolę w norweskiej gospodarce. Gleby uprawne zajmują tylko 21% powierzchni Norwegii (ziemia uprawna 3%, lasy gospodarcze 18%). Norwegia nie jest członkiem Unii Europejskiej (UE), ale uczestniczy we wspólnym rynku UE jako sygnatariusz Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG), zawartego między państwami członkowskimi UE i Europejskim Stowarzyszeniem Wolnego Handlu (EFTA).

Gospodarka mieszana :

Gospodarka norweska jest zwykle określana jest jako gospodarka mieszana – jako kapitalistyczna gospodarka rynkowa o wyraźnym wpływie państwa.

Podobnie do pozostałych krajów Europy Zachodniej, ekspansja większej części przemysłu w Norwegii była w dużej mierze determinowana przez prawa do własności prywatnej i sektor prywatny. Jednak niektóre rodzaje działalności przemysłowej znajdują się w posiadaniu lub pod zarządem państwa. Własność państwowa i regulacja sektora prywatnego pozwalają zaklasyfikować Norwegię jako mieszaninę gospodarki rynkowej i nakazowej. Administrowanie przez państwo przyjmuje formę podatków, ceł i subwencji. Jest ono również widoczne w systemie koncesjonowania oraz w regulowaniu takich elementów, jak środowisko pracy, procedury księgowe, zanieczyszczenia oraz produkty. W latach 90-tych własność państwowa w przemyśle stała się bardziej zorientowana na inwestycje czysto finansowe.

Sektor przemysłowy znajduje się głównie w rękach prywatnych, choć państwo jest największym właścicielem niektórych z najpotężniejszych norweskich korporacji, np. Statoil i Norsk Hydro. Statoil (norweskie, państwowe przedsiębiorstwo naftowe) zajmuje pozycję dominującą w norweskim przemyśle naftowym bazującym na złożach podmorskich, a także w przemyśle petrochemicznym oraz rafinacji i marketingu ropy naftowej. Rolnictwo i rybołówstwo są w rękach prywatnych, z wyjątkiem około dziesięciu procent gospodarczych gruntów leśnych będących w posiadaniu państwa.

W sektorze bankowym, banki państwowe obsługują najważniejsze sektory (rolnictwo, rybołówstwo, przemysł ciężki) i gminy, a także zajmują się rozwojem regionalnym, budownictwem mieszkaniowym i szkolnictwem. Państwo jest również znaczącym udziałowcem elektrowni, także wodnych. Chociaż państwo utrzymuje monopol w przypadku przewozów kolejowych i usług pocztowych, utworzonym przedsiębiorstwom państwowym przyznano większą swobodę i w związku z tym coraz bardziej wystawione są one na działanie sił konkurencyjnych.

Zaangażowanie państwa w norweskim przemyśle stopniowo maleje, zgodnie z procesami deregulacji i prywatyzacji jakie zachodzą w krajach uprzemysłowionych.