Norweskie szkolnictwo wyższe W Norwegii jest bardzo mały odsetek szkół prywatnych, znaczna większość dzieci i młodzieży kształci się więc w szkołach państwowych. Aby startować na studia, trzeba ukończyć wyższy poziom średniej edukacji - niezależnie, czy była to szkoła ogólna czy zawodowa. Obecnie w Norwegii studiuje ok. 200 tys. młodych ludzi. W Norwegii generalnie, system wyższego kształcenia podzielony jest na dwa etapy (zgodnie z założeniami Deklaracji Bolońskiej o ujednoliceniu systemów kształcenia w Europie w celu zwiększenia mobilności studentów). Pierwszy etap trwa 3 lata i prowadzi do uzyskania stopnia licencjata (bachelora), aby otrzymać tytuł magisterski (master) trzeba spędzić na uczelni kolejne dwa lata. Aby uzyskać najwyższy stopień wtajemniczenia w świecie nauki - tytuł doktora (Ph. D. degree), należy uczyć się i prowadzić badania przez minimum trzy lata. Norwegia oferuje kształcenie w 4 uniwersytetach, w wyspecjalizowanych instytucjach uniwersyteckich i college'ach uniwersyteckich, które nie zaliczają się do sektora uniwersyteckiego. Norweski system edukacyjny jest tak skonstruowany, aby studenci bez problemu mogli przenosić się z jednej uczelni na drugą (służy temu identyczny system przyznawania stopni akademickich) lub jednocześnie zahaczać np. o dwie uczelnie, aby samemu wymyślić sobie własny program edukacyjny (co nie oznacza oczywiście zupełnej dowolności, bo nad programami czuwa Ministerstwo Edukacji i uczelnie, jako ciała niezależne).